Als oren konden spreken…

´Onze beschouwende blik kunnen we op iets richten, we kunnen gefascineerd iemand aanstaren of een kunstwerk bestuderen, en dat beeld in gedachten nemen en overpeinzen, en er zelfs op  doordenken, zonder dat er enige materie aan te pas komt: ideeën kunnen zich in onze geest gedragen als even werkelijk als de waarneembare werkelijkheid. Maar een oor ondergaat geluiden of het wil of niet, ons gemoed wordt bewogen of we willen of niet, en de oordelen die we ons onbewust of bewust over bepaalde geluiden vormen, zijn niet door zorgvuldig, abstract, analytisch en synthetisch theoretisch denkwerk tot stand gekomen. Je zou kunnen zeggen: onze oren zijn als was in de handen van het geluid. Je hoeft niet te weten of een melodie in mineur of in majeur staat om de effecten op je gemoed toch ten volle te kunnen ondergaan, onmiddellijk, nog voordat je je erop het ingesteld. Je hoeft een cello  niet van een viool te kunnen onderscheiden om toch van hun klanken te kunnen genieten, of ze juist lelijk te kunnen vinden. Je hoeft de zanger of spreker niet persoonlijk te kennen, om meteen al te weten of de stem je ligt of juist helemaal niet.´

Uit de inleiding door Désanne van Brederode: http://www.stefkreymborg.nl/citaten/desanne-van-brederode-over-stef/

Uitzending 10 mei 2013 rtv nh http://www.rtvnh.nl/uitzending-gemist/TV/34/49213/Van+Zuks+Dus